𝑨𝒓𝒕 𝑺𝒕𝒖𝒅𝒊𝒐

 "အမရာဝေး သမီးရေအတော်ပဲ" ဝေးဌာနအရှေ့ရောက်တော့အပေါ်ထပ်ကနေဆင်းလာသော တီချယ်တင်ထားဝေနှင့်‌တန်းတိုးသည်။  ဝေးကားပေါ်ကဆင်းရုံရှိသေးသူကတန်းကနဲမြင်သွားခြင်းသည်။ လက်ထဲမှာလည်းစာရွက်တွေနဲ့။ "သမီးရေ ဒါလေး နေပြည်တော်အဆညရုံးကိုအမြန်ချောနဲ့ပို့ပေးပါ" "ဪ ဟုတ်ကဲ့တီချယ်" ဝေးသူ့လက်ထဲကစာရွက်တချို့ကိုဆွဲယူလိုက်သည်။ တီချယ်ကဝေးကိုပေးပြီးတာနဲ့အထဲပြန်ဝင်သွားသည်။ ဝေးမှာသူ့ကိုပြောနေရတာနဲ့လိုက်ပို့တဲ့ကောင်မလေးကိုမနှုတ်ဆက်အားသေးဘဲဖြစ်ရသည်။သူကလည်းထွက်မသွားသေးဘဲ အားနာလို့ထင်ပါရဲ့ရပ်စောင့်နေ‌သည်။  "ကျေးဇူးပဲနော် လိုက်ပို့လို့" "ဟုတ်ကဲ့ရပါတယ်တီချယ် ပြန်လိုက်ပို့ပေးရမလားမသိဘူး" "အာ မလိုပါဘူး ရပါတယ်" မလိုဘူးဟုပြောရပေမဲ့တကယ်ကလိုပါသည်။ဝေးဆိုင်ကယ်ပျက်နေတာမို့ဒီနေ့ဆိုင်ကယ်မရှိပါ။သို့သော်ပြောရမှာအားနာသည်မို့ဝေးကဘာမှဆက်မပြောလိုက်ပါ။  "တူ တူ တူ" စကားပြောနေစဉ် ဝေးရဲ့ဖုန်းဝင်လာသဖြင့် အိတ်ကိုထုတ်ပြီး ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်သည်။ ဌာနကဆက်တာပင်။ "ဟဲလို..." "အေး သမီးရေ ညနေကျရင် မနက်ဖြန်ပါရဂူအကြိုစာတမ်းဖတ်ပွဲလေးရှိလို့အဆင်ပြေတဲ့မုန့်လေးဝင်မှာထားခဲ့ပါလား၊ မနက...

  "တို့ တကယ်ပဲညကိုမြင်မြင်ချင်းချစ်မိတာထင်တယ်" ကျောပြင်ကိုမှီရင်းခပ်ချွဲချွဲလေးပြောလိုက်တော့ ညကသောက်လက်စစီးကရက်လေးကိုမြေပြင်ပေါ်ပစ်ချပြီးနင်းချေလိုက်သည်။ ညသည်တစ်ခါတစ်လေ ဂျစ်ကန်ကန်နိုင်တတ်သလို တစ်ခါတစ်လေ နွဲ့နွဲ့လေးနှင့်ကလေးဆန်နေတတ်ပြန်သည်။ သို့သော် လူကောင်သေးသည့်ဝေးကိုတော့သူကတစ်ခါတည်းပွေ့ချီနိုင်သည်။  ဒီအချိန်တိုလေးအတွင်း ဒီကောင်မလေးကိုဘာလို့များဒီလောက်အထိချစ်မိလဲဝေးမပြောတတ်ပါ။ဒီအချစ်ကြောင့်ဝေးဟာအများအမြင်မှာမကောင်းတဲ့မိန်းမကြီးဖြစ်နေမိမှာဝေးသိသည်။ ဝေးကိုလူတွေသိသွားကြရင်ဘယ်လိုများစွပ်စွဲပြောဆိုကြမလဲ၊ ကိုကိုသိသွားရင်ရော ဘယ်လိုများစွပ်စွဲပြောဆိုမလဲကိုဝေးမသိချင်။ ဖြစ်နိုင်လျှင်လူတွေမရှိတဲ့အရပ်မှာနှစ်ယောက်တည်းနေချင်သည်။ အခုလိုအရပ်မှာပေါ့။ "ဝေးကိုပြန်ဖြေ‌အုံးလေ၊ စကားတစ်ခုခုပြောပါအုံး" ညကသက်ပြင်းတစ်ချက်ပြင်းပြင်းချလိုက်သည်။ ပြီးမှဝေးဖက်လှည့်လာသည်။ "ဝေးကကျွန်တော့်ကိုခံစားရအောင်သိပ်လုပ်တာကိုး" သူ့ကိုယ်သူကျွန်တော်ဟုသုံးတတ်သောညရဲ့နာမ်စားလေးကအစ သဘောကျမိသူကဝေးရယ်ပါ။ ဒီကောင်မလေးကိုဝေးသိပ်ချစ်ပါသည်။ ဝေးလက်ထဲကပျောက်ကျသွားမှာသိပ်စိုးသည်။  "ည‌ရယ် ဝေးကိုချစ်ရဲ့လား...

 ဝေး အလုပ်သင်တက္ကသိုလ်ဆရာမပေါက်စအဖြစ်ကျောင်းဆရောက်ရောက်ချင်းမှာပင် Teacher ဒေါ်တင်မျိုးရီကဝေးကိုအကူအညီတောင်းသည့်အတွက် ဝေး အဝေးသင်တက္ကသိုလ်ကျူရှင်ဝိုင်းသို့ရောက်လာခဲ့သည်။ ဆရာမဒေါ်တင်မျိုးရီကလည်း ဝေးကိုဘာလို့ရွေးသလဲဝေးမသိ။ တကယ်တော့ စာသင်ရမှာကိုဝေးအင်မတန်ကြောက်ပါသည်။ Part-time အဖြစ်လုပ်ရသောကြောင့် ဝေးမှာကျောင်းချိန်နဲ့တဖက်စီအလုပ်လုပ်ရခြင်းဖြစ်သည်။ ဆရာမဒေါ်တင်မျိုးရီက အဝေးသင်တက္ကသိုလ်ကျူရှင်ဝိုင်းဖွင့်ထားသည့်အတွက် ဝေး ကိုစာသင်ပေးဖို့အကူအညီတောင်းသည်။ ပထမနှစ်ကတည်းက ဝေးရဲ့ဆရာမအရင်းဖြစ်သဖြင့် ဝေး အနေနဲ့ငြင်းလို့လည်းမကောင်း။ တကယ်ကဝေးမှာ ကျောင်းသားတွေကိုကြောက်သည့်စိတ်ရှိသည်။ ဝေးရဲ့လုပ်သက်က နှစ်နှစ်မြောက်ရှိနေပြီဖြစ်ပေမဲ့ ဝေးအောက်ငယ်သော ကလေးတွေကိုသာဝေးကဆရာလုပ်ဖူးသည်။  အဝေးသင်ဆိုတာမျိုးကကျောင်းသားပေါင်းစုံသည်။ တချို့ကအသက် ၃၀ ကျော်အထိပါသည်။ လုပ်ငန်းနယ်ပယ်မျိုးစုံ၊ နေရာမျိုးစုံကဖြစ်ကြသည့်အတွက် ဝေးလိုအသက်၂၃ နှစ်ပတ်ချာလည် မလောက်လေးမလောက်စားဆရာမပေါက်စကိုလေးစားကြပါ့မလားဆိုသောအတွေးကလည်း စိတ်ကိုဖိစီးစေသည်။  ဝေးကိုဆရာမကယုံလွန်းအားကြီးတာများ လာခဲ့ဖို့သာမှာလိုက်သည်။ ဘာသင်ရမယ်ဆိုတာဝေးကိုမပြောလို...

 "သူ့ကိုလွမ်းခွဲပေးပါလားဝေး" ညရဲ့နှုတ်ခမ်းမှရုတ်တရက်ထွက်လာသောစကားသံကြောင့် ညရဲ့ပခုံးပေါ်မှီပြီးကောင်းကင်ကိုမော့ကြည့်နေသော ဝေးရဲ့မျက်လုံးတွေကရုတ်တရက်အာရုံလွှဲပြီးပခုံးလေးပေါ်ကနေ ခွာလိုက်မိသည်။ ညရဲ့မျက်နှာကိုလရောင်ရဲ့အကူအညီကြောင့် ဝေး ဝိုးတဝါးမြင်နေရသည်။ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့ထိုင်ငေးနေသည့် ညရဲ့မျက်ဝန်းများက ဝေးအပေါ်စိတ်ပျက်နေခြင်းလား ဒါမှမဟုတ် ဝေးနဲ့ညတို့ရဲ့အကြောင်းတွေကိုစိတ်ကုန်နေခြင်းလားဝေးမပြောတတ်။ ‌ညရဲ့မျက်ဝန်းတွေကတော့ကောင်းကင်ပေါ်ကကြယ်လေးတွေကိုသာတစိုက်မတ်မတ်ကြည့်ရှုနေဟန်တူပါသည်။ ဝေးသက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်မိသည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင်အချိန်တွေကိုရပ်တန့်ထားချင်သည်။ ရွှေတောင်တောကြီးရဲ့တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်မှုက ချစ်သူတွေအဖြစ်မဟုတ်ဘဲသာမန်လူသာဆိုလျှင် ကြောက်ရွံ့စိတ်ကအရာရာကိုကြီးစိုးနေပေလိမ့်မည်။ ပေ၉၀၀၀ ကျော်မြင့်သောရွှေတောင်တောကြီးရဲ့ခြေရင်းမှာထိုင်နေမိသော ဝေးနဲ့ည။  ရွှေတောင်ဆိုတာ မန္တလေးမြို့နဲ့မိုင်၄၀၀ နီးပါးဝေးသော ကချင်ပြည်နယ်ရဲ့တောင်တန်းကြီးတစ်ခုပင်။ ဂျပန်ခေတ်ကဂျပန်စစ်သည်တို့ရဲ့နားခိုရာဖြစ်သလို ခေတ်အဆက်ဆက်တိုက်ပွဲများကျင်လည်ကျက်စားခဲ့ရာနယ်မြေဖြစ်သည်။  ဝေးနဲ့ညကတော့တောင်ကြီးဆီမတက်ရဲပါ။ တောင်...

                 "Story မိတ်ဆက်" ချစ်မိတာဟာချစ်မိတာပဲမို့ အကြောင်းပြချက်တွေဗရပွပေးမိတာမျိုးကိုမလုပ်ချင်လို့ပါဝေးရယ်။ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ဘဝမှာမိန်းမတစ်ယောက်ကိုချစ်မိတာကအမှားဆိုရင်တော့ ည ရဲ့ဘဝဟာဘယ်တော့မှမှန်တော့မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာဝေးသတိရပေးပါအုံး။               နှင်းမိုးည ချစ်မိတာဟာမင်္ဂလာတစ်ပါးဆိုပေမဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်အတွက်နဲ့လက်ထပ်မဲ့ယောက်ျားကိုသစ္စာဖောက်မိခဲ့ရင် တက္ကသိုလ်ဆရာမတစ်ယောက်ရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာတွေအတွက်ဘယ်အချစ်တွေနဲ့ပြန်ဆေးကျောပေးမှာလဲ။         အမရာဝေး အချစ်တွေထိုးစစ်ဆင်ကြတိုင်းသာကြားလူတစ်ယောက်ကိုအဆင်သင့်နေရာပေးခဲ့ရင် ခဏလေးနဲ့ထွက်ခွာမသွား‌ဖို့ကိုပါတစ်ပါတည်းဘဝနဲ့ရင်းပြီးသစ္စာပြုခဲ့သင့်တယ်။           နှင်းစက်ရွှေရည် ဘဝတစ်ခုထူထောင်ဖို့နှစ်ပေါင်းများစွာကြိုးစားလာခဲ့ရပြီးထွက်သွားခွင့်ပြုပါဆိုတိုင်းထွက်သွားခွင့်ပေးလိုက်ရအောင်အချစ်ဆိုတာတိကနဲဖြတ်ချလို့ရတဲ့အရာမှမဟုတ်တာဝေးရယ်။ ကောင်းသူရ         ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

💚❤ Honey is Honey  "Do you think you would be happy to marry someone you did not love?"  So do you think you can be happy if you marry someone you love? "  When I saw the sentence posted on Fb, I remembered what Kya Nyo Thin said  Among the five kinds of enemies are "fire, water, king, thief, and disliked."  He who does not love is like an enemy  There are 4 good worlds and 4 bad worlds in the world, so if you have a good world, you will be able to love the person you have chosen with your brain.  When faced with a bad situation, you can only be kind to the person you have chosen with all your heart.  Then I thought about what Dr. Sai Kham Leik said  "If you have too many ailments, you are done."  To face a bad world, you need to be with someone you love very much  Only choose a partner ...